Lisa is draagmoeder voor haar broer en zwager

Inleiding

  • Lisa heeft drie kinderen met haar man
  • Ze was draagmoeder voor haar broer en zwager
  • Puck is om de week een dag bij Lisa en haar gezin 
Twee jaar geleden ben ik draagmoeder geweest van de dochter van mijn broer en zijn man. Ik gunde mijn broer en zijn man een kindje. Mijn man en ik hebben hier lang over nagedacht en veel over gepraat. Het moment dat wij aan mijn broer en zwager voorstelde dat ik voor hen een kindje zou dragen, was heel bijzonder.
Lisa
draagmoeder

Laagtechnologisch draagmoederschap

Het was voor mij vanaf het begin duidelijk dat ik voor laagtechnologisch draagmoederschap wilde gaan. Omdat dat gewoon zoveel makkelijker is en genetisch is het heel dichtbij als je zus draagmoeder is. Dat vond ik heel mooi.

Voortraject

Mijn broer en zwager hebben lang nagedacht over ons aanbod. Zij vroegen zich af of ons aanbod niet te groot was om te accepteren. Daarna hebben wij heel veel met elkaar gepraat. Iedere maand kwamen wij samen en bespraken wij heel uitgebreid alle mogelijke scenario’s. Intussen kregen mijn man en ik zelf nog een derde kindje. Daarna besloten we er samen voor te gaan. Na acht maanden was ik zwanger. Dat het zo lang duurde viel echt tegen. Je hebt dan al zoveel inseminaties gedaan; vooral voor mijn zwager en mij was het zwaar, maar het moment dat we de positieve test in handen hadden was echt supermooi. 

Zwangerschap en ondersteuning

In het eerste trimester heb ik gedacht: wat is dit zwaar, waarom doe ik dit? Ik zat niet lekker in mijn vel en had veel last van de hormonen. Tegen mijn man heb ik toen gezegd: “Herinner mij eraan dat ik dit maar één keer doe!” Daarna ging het beter. In het derde trimester werd het fysiek zwaar met drie jonge kinderen thuis. De vaders hebben er toen voor gezorgd dat er altijd iemand was om mij te ondersteunen op de momenten dat ik alleen was met de kinderen. Het was heel fijn dat zij er waren om mij te ondersteunen. En dat niet mijn man alles op hoefde te vangen. We deden het echt samen. Ik deed het voor hen en zij deden dit voor mij. 

Zwangerschap

Deze zwangerschap was anders dan die van mijn eigen kinderen, omdat dit echt helemaal voelde als: “Ik doe het voor hen.” Ik was zelf niet bezig met de komst van de baby, maar genoot wel mee van hun voorbereidingen. Ik keek er ook naar uit om na de zwangerschap weer verder te gaan met mijn eigen leven en gezin.  

Bevalling

De bevalling was echt een heel mooi moment. Ik wist zo goed wat ik wilde, wat belangrijk voor me was en wat ik fijn vond. Het moment dat ik de baby zo tevoorschijn haalde en we wisten: het is een meisje. Dat was magisch. Het was de kroon op het hele proces.  

Kraamweek

In de kraamweek ben ik met hen meegegaan naar hun huis in Amsterdam. Het was voor ons allemaal belangrijk dat we een zachte overgang zouden hebben voor zowel hun dochter als voor mij. Ik vond het belangrijk dat zij ook voor mij konden zorgen in die kraamweek. Het was superfijn om de kraamweek samen te doen en dat ik kon delen in hun geluk. Ik was erbij toen de grootouders voor het eerst kwamen kijken. Dat was superfijn om te zien dat ik niet alleen hén vaders had gemaakt, maar ook de zus van mijn zwager tot tante en zijn moeder tot oma van dit kind. 

Kinderen

Toen ik voor het eerst met mijn oudste sprak over de kinderwens van mijn broer en zwager, kwam zij zelf met het idee dat de baby misschien wel in mijn buik zou kunnen groeien. De andere twee kinderen waren toen nog heel klein, maar wij hebben hen vanaf het begin hierin meegenomen. De dochter van mijn broer en zwager weet al heel goed dat zij uit mijn buik komt. Zij vindt het de gewoonste zaak van de wereld, net zoals onze eigen kinderen. Om de week is zij een dag bij ons en spelen zij met elkaar. Natuurlijk zien we elkaar ook met verjaardagen en kerst. Dat is altijd superfijn.  

Reacties van anderen

Uit mijn omgeving heb ik eigenlijk alleen maar hele lieve, warme reacties gehad. Iedereen vond het fantastisch en was heel erg betrokken. Mijn schoonouders moesten even zoeken naar wat hun rol was. Dit hebben we toen goed met elkaar kunnen bespreken. Voor mijn ouders was het heel mooi. Hun dochter was zwanger en hun zoon kreeg een kind. 

Onkosten

De vaders hebben alle kosten gedragen die bij de zwangerschap hoorden. Als ik vitamines of kleding nodig had, dan stuurde ik ze een tikkie of zij bestelden het voor mij. Daarnaast hebben zij mij ook vaak mee uitgenomen of iets leuks georganiseerd. Om mij echt te laten voelen: “Wij zien jou en dit is belangrijk voor ons”. Daar kan geen financiële vergoeding tegenop, om die overdracht van liefde op die manier te mogen ontvangen. 

Van een stel naar een gezin

Wat het mij gebracht heeft, is dat ik van twee mannen, een stel, een gezin heb kunnen maken. Dat kan me nog steeds raken. Als ik hen zo zie met z’n drieën. En dat ik dan denk: “Ja zonder mij was dit gewoon nooit op deze manier geweest”. Dat is het mooiste wat het mij gebracht heeft. Dat ik dat heb kunnen doen.   

Delen op: FacebookTwitter

Ook interessant