Gezin na draagmoederschap

Een gezin dat gevormd wordt met hulp van een draagmoeder (en eventueel een eiceldonor) is een gewoon gezin. En, het is ook anders, want de draagmoeder en mogelijke eiceldonor en hun gezinnen zijn ook betrokken. Zij maken onderdeel uit van de ontstaansgeschiedenis van het kind. Zij horen er dus ook bij. Het kind heeft (biologische) familie buiten het gezin. 

Wat ook anders kan zijn, is dat één van de ouders misschien geen bloedband heeft met het kind. Maar iedereen hoort erbij, want:

• Familie ben je niet alleen als je genetisch verwant bent. Een niet-biologische ouder is net zo’n echt ouder als een ouder die wel een bloedband heeft met het kind. En de draagmoeder (en donormoeder) en eiceldonor behoren ook tot de familie van het kind. De grenzen van ‘wie is familie’ verschuiven.
• De band tussen ouder en kind is gebaseerd op liefde, veiligheid en vertrouwen. Dat kan niet zonder eerlijk en open te zijn over draagmoederschap en donorconceptie. Bovendien is weten van wie je afstamt een mensenrecht.
• Door van jongs af aan met je kind in gesprek te gaan over draagmoederschap, ontstaat er een sfeer van openheid en vertrouwen. Daardoor kan een kind zich veilig voelen om vragen te stellen. Kinderen vinden het fijn als ouders er af en toe uit zichzelf over blijven beginnen tijdens het opgroeien.

Voor kinderen is het belangrijk dat zij zich vrij voelen om met anderen over hun gezinssituatie te praten. Dit geldt ook voor kinderen van de draagmoeder en de eiceldonor. Zowel naar vriendjes, op school en naar familie. Open kunnen zijn is belangrijk.