Ferry's Vrouw was Draagmoeder voor Vrienden

Inleiding

• Ferry heeft samen met zijn vrouw Minke drie kinderen
• Zijn vrouw was draagmoeder voor een bevriend mannenstel
• Ferry had als partner van de draagmoeder een belangrijke rol in het traject 

Kinderwens vriend

Ferry: Ik wist dat mijn goede vriend Kasper een kinderwens had samen met zijn vriend Paul. Toen wij hoorden dat zij draagmoederschap overwogen, hebben Minke en ik het hier samen over gehad. Minke stond hier wel voor open.  

Twijfels over draagmoederschap

Ik gunde Kasper en Paul heel erg een kind, maar ik had ook twijfels en vragen. Hier hebben Minke en ik het eerst samen over gehad. Toen het concreter werd, hebben we vaak en uitgebreid gesproken met Kasper en Paul. Hoe stonden zij en Minke er bijvoorbeeld in als het kindje het Syndroom van Down zou hebben? Het besluit voor draagmoederschap hebben Minke en ik echt samen genomen. Als ik het niet had zien zitten, dan was het niet doorgegaan.

Eiceldonor

Zowel Minke als ik hadden het beste gevoel bij draagmoederschap met een eicel van een donor. Extra bijzonder was het dat een gezamenlijke vriendin spontaan aanbood om eiceldonor te zijn. We startten het traject met heel veel liefde en het gevoel er echt samen voor te gaan. 

Rol partner van de draagmoeder

In het begin voelde mijn rol heel klein. Want ik ging het niet dragen. Maar uiteindelijk begreep ik dat mijn rol veel groter was. Ik wilde ook graag betrokken zijn. We hadden bijvoorbeeld veel contact via een WhatsApp-groepje waar ik ook in zat. Ik ging mee naar alle belangrijke afspraken in de kliniek, met de arts, advocaat en psycholoog, de eerste terugplaatsing en later bijvoorbeeld de twintigweken echo. Maar niet naar alle afspraken met de verloskundige. Dat had ik met drie kinderen al genoeg meegemaakt.

Medisch traject en miskraam

Ik vond het bijzonder om het hele traject in zo’n kliniek mee te maken. Heel anders dan bij onze eigen kinderen. Bij de eerste terugplaatsing was Minke gelijk zwanger, maar kreeg ze na een aantal weken een miskraam. Dat was wel een teleurstelling. Toen het daarna nog een keer gebeurde, kwamen bij mij ook wel de gedachtes: stel je voor dat het helemaal niet lukt. Dat we die vaders dus misschien niet gelukkig zouden kunnen maken met een kind.  En ik maakte me ook zorgen over de impact van de miskramen op Minke.

Terughoudendheid

Bij de derde terugplaatsing was Minke weer zwanger. Pas vanaf twaalf of dertien weken zag je dat Paul en Kasper er steeds meer in durfden te geloven. Vanaf het begin van het traject zijn zij terughoudender geweest dan wij. Hier hebben we samen wel over gepraat en ik begreep het ook omdat zij eerder al met flinke teleurstellingen te maken hadden gehad. Maar toch miste ik het enthousiasme in het begin wel een beetje. Dat ze er echt op durfden te vertrouwen kwam pas later. 

Impact zwangerschap

Toen Minke eenmaal zwanger was, was ze natuurlijk wel eens moe en kon ze bepaalde dingen niet. Ik was ook even vergeten welke impact hormonen soms kunnen hebben. Ik heb de vaders wel eens geappt nadat ik in een discussie allemaal onterechte verwijten kreeg. Maar gelukkig is dat maar een korte periode geweest, ik heb dat nooit als grote last ervaren.

Geboorte en kraamtijd

Max is geboren via een keizersnede. Dat was even slikken, omdat alle eerdere bevallingen natuurlijk verliepen. Maar het was ook een uniek en bijzonder moment, waar zowel ik als de vaders bij konden zijn. Na een nachtje in het ziekenhuis zijn de vaders met Max nog een paar dagen bij ons gebleven. Voor een geleidelijke overgang en afsluiting voor Max, onszelf en onze kinderen. Dat was mooi, maar ook veel drukker dan ik had gedacht.

Kinderen en draagmoederschap

Vanaf de eerste keer dat wij hierover spraken met Paul en Kasper, zijn wij hierover transparant geweest naar onze kinderen. Het was mooi om te zien dat de kinderen het helemaal niet zo bijzonder vonden. Voor hen was het gewoon oké. Minder bijzonder dan voor ons. Wij vonden het belangrijk hen hier helemaal in mee te nemen en uitleg te geven, ook als zij daar minder behoefte aan hadden. Ook zij moesten regelmatig uitleggen dat ze géén broertje of zusje kregen, terwijl hun moeder wel met een dikke buik op het schoolplein stond.

Intensief traject

Het was een intensief traject waar veel meer bij kwam kijken dan ik van tevoren had gedacht. En je hebt te maken met drie gezinnen. Bij ons ging dat heel makkelijk, maar het is wel belangrijk dat je goed met elkaar blijft praten, eerlijk bent in wat je voelt en denkt en elkaar blijft zien.  

Bijzondere band

Als ik terug zou gaan in de tijd met de wetenschap die ik nu heb, dan zou ik het zo weer doen. Ik vond het zo mooi om te zien dat je iemand zoveel vreugde brengt met een kindje. Door alles wat je samen meemaakt, is de band tussen onze drie gezinnen heel liefdevol en speciaal.