Jermain is het kind van twee vaders dankzij een draagmoeder
Inleiding
- Jermain werd 36 jaar geleden geboren
- Hij groeide op bij zijn twee vaders
- Hij heeft altijd contact gehad met zijn draagmoeder
Ik ben geboren via een draagmoeder en opgegroeid bij twee mannen. Mijn vaders hadden een grote kinderwens, maar konden om duidelijke redenen zelf geen kinderen krijgen. Mijn moeder wilde heel graag nog een keer zwanger zijn, en voelen dat zij op handen gedragen werd tijdens zo’n periode. Omdat zij alleenstaande moeder was en chronisch vermoeid, was zij niet in staat om zelf nog een kind op te voeden. Daarom heeft zij destijds besloten dat zij nog een keer zwanger wilde worden en het kindje wilde afstaan aan twee mannen.
Afspraken vooraf
Mijn ouders hebben elkaar leren kennen via een advertentie van mijn moeder in een blaadje van het COC. Ze hadden een klik en zijn toen lange tijd met elkaar in gesprek gegaan over hoe zij het voor zich zagen en waar ze tegenaan konden lopen. Het was voor hen allemaal belangrijk dat ik zou weten waar ik vandaan kwam. De verantwoordelijkheid voor mijn opvoeding zou volledig bij mijn vaders komen te liggen. Deze afspraken hebben ze op papier vastgelegd voordat ze überhaupt begonnen aan het traject van zwanger worden.
Zwangerschap en kraamtijd
Van mijn moeder heb ik begrepen dat zij echt heeft kunnen genieten van deze zwangerschap. Ze genoot ervan om haar kindje te voelen groeien in haar buik en de liefde en ondersteuning van mijn vaders te ontvangen. Rond de bevalling zijn mijn vaders bij mijn moeder ingetrokken om er continu voor haar te zijn. Mijn vader was zo ongelooflijk blij en trots dat hij vader zou worden. Na de bevalling zijn we daar nog een dag of tien gebleven voordat ik met mijn vaders meeging naar hun huis. Die dagen kon ik ook bij haar zijn, heeft zij mij vastgehouden, kunnen knuffelen en dat soort dingen. Van beide kanten was dat een spannende tijd. Voor mijn vaders omdat zij toch bezorgd waren dat mijn moeder zich alsnog zou bedenken, en voor mijn moeder was het spannend om afscheid te nemen. Mijn vaders hebben vanaf de geboorte de zorg voor mij op zich genomen.
Tijdsgeest van toen
Toen mijn vaders hun kinderwens bespraken met hun familie, waren zij in eerste instantie niet enthousiast. Niet omdat zij het hen niet gunden, maar omdat zij zich afvroegen hoe het in de tijdsgeest van toen zou zijn als twee mannen een kind gingen opvoeden. Wat zou dat betekenen voor het kind? Juridisch gezien hebben mijn ouders destijds behoorlijk wat obstakels overwonnen. Vanuit de omgeving waren de reacties op ons gezin over het algemeen positief, maar voor mijn vaders was het bijvoorbeeld spannend hoe de reacties op de basisschool zouden zijn.
Opgroeien met twee vaders
Voor mij was het als kind heel normaal om op te groeien met twee vaders en een draagmoeder. Je weet niet beter. Je ziet natuurlijk wel om je heen dat andere kinderen allemaal een vader en een moeder hebben, maar zij zijn er altijd heel open over geweest. Ik wist wie mijn moeder was, ik wist wie mijn biologische vader was en ik wist wie Bert was. Zij zijn echt allebei mijn vaders.
Contact met draagmoeder
Tijdens mijn jeugd was er regelmatig contact met mijn moeder. Sowieso op verjaardagen, Moederdag en bij dingen op school. Als kind had ik minder behoefte om bijvoorbeeld ook bij haar te logeren. Achteraf vind ik dat jammer. Terwijl mijn vaders dat wel stimuleerden. Als ik af en toe een weekendje was logeren, had onze band hechter kunnen zijn en had ik haar nog beter leren kennen. En dat bijvoorbeeld bepaalde karaktertrekjes die ik van haar heb, nog meer op hun plek zouden vallen. Bij mijn moeder staat de deur nog altijd voor mij open. Ik denk dat dat wel belangrijk is voor een kind. Dat je weet dat je ergens terecht kan, ook als de betreffende ouder niet betrokken is bij de opvoeding. Dat is altijd fijn, ook nu ik 36 ben.
Trots op ouders
Ik denk niet dat mijn ouders, terugkijkend op het hele traject, dingen anders hadden willen doen. Natuurlijk hebben we met elkaar onze uitdagingen gehad. Maar ze zijn enorm trots op wie ik ben geworden. Elke hobbel die ze zijn tegengekomen zouden ze met liefde weer nemen. Ik kan niet anders dan liefde en respect hebben voor de stappen en keuzes die zij hebben moeten maken in die tijd. Dat is toch wel iets om je petje voor af te nemen.
Tips voor (wens)ouders
Mensen die draagmoederschap overwegen, wil ik vooral meegeven open en transparant te zijn naar het kind; waar het vandaan komt, en waarom bepaalde keuzes zijn gemaakt. Neem de tijd om vragen te beantwoorden. Maak ook heldere afspraken met de draagmoeder. Wees open en eerlijk over wat je verwacht van de ander voordat je het traject aangaat. Het is beter om eens een fikse ruzie te krijgen als het kind er nog niet is en er zo achter te komen dat dit misschien niet de juiste draagmoeder of het juiste stel voor jou is, dan om daarachter te komen als het kind er al is. Hoe pijnlijk dat ook mag zijn voor de eigen kinderwens. Ik ben van mening dat het belang van het kind voorop staat.
